کتاب «پر از کافه‌های شلوغ» در شیراز به چاپ دوم رسید
تاریخ انتشار: ۳ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۷۲۱۲۵
دکتر ریحانه نامجویان شیرازی در خصوص شعر و مجموعه شعر خود گفت به خبرنگار مهر، گفت: از جمله هنرهای بشری، تجلی آرمان‌های او در قالب شعر است.
وی افزود: شعر، تکیه‌گاه و پناه زیباترین لحظه‌های پرعظمت و پرشکوه تنهایی و خلوت انسان و روشن‌ترین هم‌نشین شب غربت او بوده است.
نامجویان شیرازی ادامه داد: خداوند بر آنم داشت تا از عصاره خویشتنم، واژه‌ها را لباسی تازه بپوشانم تارش عشق و پودش مهربان‌نوازشی بر لحظه‌های آن نازنین که نگاهِ پرمهرش را روانه روایت عاشقانه‌ی ریحانه از داستان روزگار می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: خداوند را شاکرم بر الطاف بی‌دریغش که سهمیه این حقیر از خوان نعمتش را بر بیان عشق گذاشت و چه نعمتی بالاتر از اینکه از عشق گفتن و از عشق نوشتن؛ که عشق تنها نجات‌دهنده است!
به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «پر از کافه‌های شلوغ» سروده ریحانه نامجویان شیرازی در ۶۰ صفحه در قطع خشتی با کاغذ نخودی توسط انتشارات نویسندگان پارس در اواخر شهریور ماه سال جاری منتشر شد و با استقبال خوب علاقمندان به حوزه شعر نو مواجه شد و در اوایل مهر ماه چاپ دوم آن مجدداً توسط همین انتشارات منتشر شد.
کد خبر 5078419منبع: مهر
کلیدواژه: شیراز کتاب شعر ویروس کرونا هفته بسیج محدودیت های کرونایی شیوع کرونا شیراز کرمانشاه آمار کرونا گرگان بارش باران بسیج بارش برف شهرکرد ستاد ملی مقابله با کرونا بوشهر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۷۲۱۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قهوه یا چای؟ همون همیشگی!
باریستایی در صفحه‌اش با صاحبان مشاغل مختلف که برای خوردن قهوه به کافه می‌روند شوخی می‌کند و بازدید‌های میلیونی می‌گیرد. پربازدیدترین پست او «انتقام از کارمند بانک» است که ۲۲.۸ میلیون بازدید داشته. گذشته از وجه طنز و سرگرمی محتوا‌هایی که درباره کافه و قهوه خوردن تولید می‌شود؛ خودِ رواج قهوه و پرطرفدارشدن دوباره این نوشیدنی پدیده قابل بررسی است. نوشیدنی‌ای که در دوران صفویه تا عهد ناصری محبوبِ ایرانیان بود و در قهوه‌خانه‌ها -که مکانی برای جمع‌شدن طبقات مختلف مردم بود- سرو می‌شد.
به گزارش فرهیختگان، ۱۴۸ میلیون دلار، میزان واردات قهوه ایران در سال ۱۴۰۲ است که به گفته گمرک ۷۵ درصد افزایش داشته است. علی زعفری نایب‌رئیس اتحادیه کافی‌شاپ‌داران تهران می‌گوید در ۳ سال اخیر ۱۵۰۰ مجوز برای انواع مختلف قهوه‌فروشی‌ها در تهران صادر شده. این آمار‌ها از بزرگ‌شدن بازار قهوه در سال‌های اخیر خبر می‌دهد.
رد بزرگ شدن بازار قهوه را می‌توان از سبک زندگی شهری هم گرفت. جایی که حالا در بسیاری از خانه‌ها قهوه‌ساز برقی و عصاره‌گیر به یک وسیله رایچ تبدیل شده، دکه‌های خیابانی اسپرسو و لته می‌فروشند، کافه‌هایی که انواع قهوه را باترکیب‌های مختلف سرو می‌کنند. رئیس انجمن قهوه ایران درباره افزایش عرضه و به طبع آن رواج قهوه در ایران می‌گوید: «در سال‌های گذشته تجهیزات مربوط به قهوه در ایران زیاد نبود و قهوه‌های فرآوری‌شده اغلب وارداتی بود. وقتی تولید و فرآوری قهوه بومی و در داخل کشور انجام شد، به همان نسبت هم عرضه آن زیاد شد، به طوری که در حال حاضر در خیلی از دکه‌ها اسپرسو هم سرو می‌شود. قهوه دیگر کالای لوکس نیست، چرا که در قیمت‌های مختلف ارائه می‌شود.»
در حقیقت آنچه دارد اتفاق می‌افتد بیشترشدن قهوه‌خور‌ها و عرضه‌کنندگان قهوه است. از طرفی جوان‌تر‌ها بخشی از فراغت‌شان را در کافه‌ها می‌گذراند و افرادی که در طول روز مشغول کار هستند برای سرحال شدن قهوه می‌خورند. از طرف دیگر واردات قهوه و تجهیزات مربوط به آن با افزایش تقاضا بیشتر شده است. حسام ربیعی، رئیس انجمن قهوه ایران می‌گوید: «نسل جوان از قهوه استقبال کردند و به نوعی سنت و شاید تعصب نسل گذشته نسبت به چای شکسته شده و دهه هفتاد و هشتادی‌ها بیشتر قهوه‌خور هستند.»
بیش از یک قرن پیش در ایران هنوز قهوه قجری از سکه نیفتاده بود. تا اواسط دوره ناصری چای گیاهی بود که در چین و هند یافت می‌شد و در میان اشراف قاجار رواج داشت. از اواسط دوره ناصری تا ۱۲۵۰ شمسی مصرف چای در ایران زیاد شد و جای قهوه را گرفت؛ طوری که «مورتیمر دوراند» انگلیسی در سفرنامه‌اش می‌نویسد: «ایرانیان خیلی چای می‌نوشند و چای را واقعاً خیلی شیرین مصرف می‌کنند». طرفه آن‌که تا دوره سلطنت مظفرالدین‌شاه چای در ایران کشت نمی‌شد و چای ایرانی‌ها وارداتی بود.
اولین‌بار «محمدخان قاجار قوانلو»، کنسول ایران در هند به‌خاطر شباهت آب‌وهوای مزارع چای هند با گیلان تصمیم به کشت چای در ایران گرفت. او در یادداشتی می‌نویسد: «می‌روم دنبال چای... ان‌شاءالله کسان دیگری هم در فکر رفع احتیاج سایر کالا‌ها باشند. علی‌التحقیق مبلغ ۱۰ کرور تومان [معادل ۵ میلیون تومان؛ هر کرور معادل ۵۰۰ هزار]برای خرید چای هر ساله از ایران خارج می‌شود. اگر همین مبلغ در مملکت بماند شاید جلوگیری از پریشانی و فقر و فاقه مملکت بکند».
او با آوردن ۳هزار بوته و مقدار زیادی بذر چای و کاشت آن در لاهیجان و تشویق محلی‌ها به پرورش چای از دربار لقب «کاشف‌السلطنه» گرفت. از زمان کاشف‌السطنه تا امروز را می‌توان به صورت استعاری عصر چای در ایران دانست، اما با توجه به تغییرات سبک زندگی شهرنشینان و رونق‌گرفتن بازار قهوه‌ها و قهوه‌ساز‌ها احتمالا دوران قهوه بار دیگر دارد شروع می‌شود و قهوه جای خود را بین نوشیدنی‌های محبوب ایرانی‌ها باز می‌کند.
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود